Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

" Άνθρωποι και Δελφίνια" : Σχέση αγάπης...ή βίας;

Το αφήγημα "Άνθρωποι και Δελφίνια" του Α. Σουρούνη στο βιβλίο των Κειμένων Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Β΄Γυμνασίου, έδωσε έναυσμα στους μαθητές του Β4 τμήματος του 1ου Γυμνασίου Αλεξ/πολης  "Λεονταριδείου"  να ασχοληθούν ερευνητικά με το πανέμορφο αυτό θαλάσσιο θηλαστικό, το δελφίνι, και τη σχέση του με τον άνθρωπο, από παλιά έως σήμερα... Να μερικά από τα συμπεράσμάτα τους..... Συγχαρητήρια παιδιά!!


ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

Πολυζωίδου Αναστασία
Τσομπανάκη Χρυστιάνα
Τζιούρτζιας  Ευθύμης
Άγγελος Τότα
Τζιρίτης Αντώνης
Τσολάκης Μιχαήλ


Σ
υγκρίνοντας το κείμενο του Σουρούνη  με  4 άλλα λογοτεχνικά κείμενα  ( 1. "Τα δελφίνια" της Φανής Παπαλουκά, 2. "Το παιδί και το δελφίνι" της Αντιγόνης Μεταξά, 3. "Ο Αρίων" της Αλεξάνδρας Δέλτα-Παπαδοπούλου, και 4. "Η μαϊμού και το δελφίνι" Μυθος του Αισώπου) παρατηρούμε τα εξής στοιχεία. Αρχικά, το κείμενο του Σουρούνη είναι ένα αφήγημα με στοιχεία χρονογραφήματος. Ενώ τα υπόλοιπα αποσπάσματα είναι διηγήματα  και συγκεκριμένα το ένα μύθος του Αισώπου. Επίσης τα κείμενα αυτά παρουσιάζουν  τη διαφορετική στάση των ανθρώπων απέναντι στην αγάπη των δελφινιών. Το κείμενο << Άνθρωποι και δελφίνια >> έχει ως στόχο να μας προβληματίσει και να αρχίσουμε πλέον να ενεργοποιούμαστε κατά της εκμετάλλευσης των δελφινιών , να αγαπήσουμε τα δελφίνια και να ευαισθητοποιηθούμε πλέον γύρω από αυτό το θέμα. Σε αντίθεση μα τα άλλα 4 κείμενα τα οποία προβάλουν μία πιο ειρηνική  και όμορφη εικόνα , ασχολούνται δηλαδή με την αγάπη και την στενή σχέση μεταξύ των δελφινιών και των ανθρώπων. Αυτά τα 4 κείμενα, δηλαδή, δεν τονίζουν την θλιβερή κατάσταση που επικρατεί λόγω της κακομεταχείρισης  των ζώων, αλλά κάτι το τόσο ξεχωριστό και όμορφο, όπως η αυθόρμητη αγάπη μεταξύ του ανθρώπου και των δελφινιών . Τέλος, υπάρχουν διαφορές και στους αφηγηματικούς τρόπους και τεχνικές αφού στο κείμενο του βιβλίου κυριαρχεί η πρωτοπρόσωπη αφήγηση   καθώς και τα σχόλια, ενώ στα υπόλοιπα κείμενα υπάρχει αφήγηση , διάλογος , περιγραφή και μονόλογος. Επίσης, κάτι  τελευταίο είναι ότι στα 4 κείμενα παρατηρείται ότι υπάρχουν αρκετά εκφραστικά μέσα, όπως η μεταφορά , η προσωποποίηση, το ασύνδετο σχήμα, ενώ στο κείμενο του Σουρούνη κυριαρχεί ο δημοσιογραφικός λόγος.

  «ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ»

Σκαρλάτου Ελένη
Χατζηπέτρου Παντελής
Σαριμπεκιάν Στεφανία
Χασάν Ογλού Μπακέ
Παναγιωτίδης Θάνος
Ψαρράς Παναγιώτης


Το κείμενο ‘’Άνθρωποι  και δελφίνια ‘’  του Α. Σουρούνη, έχει πολλά κοινά στοιχεία και ομοιότητες με ένα χρονογράφημα. Το  χρονογράφημα είναι ένα ελαφρύ πεζό λογοτέχνημα, που δημοσιεύεται σε εφημερίδα ή περιοδικό. Συνήθως πραγματεύεται ζητήματα κοινωνικά, πολιτιστικά και ηθικά, θέματα της επικαιρότητας που απασχολούν τη κοινή γνώμη. Ο συγγραφέας αναπτύσσει το δικό του, προσωπικό ύφος που συνήθως συνδυάζει τη χάρη με την ευφυολογία ή ακόμα και την ειρωνεία. Σκοπός του χρονογραφήματος είναι κυρίως η τέρψη και ο προβληματισμός του αναγνώστη μέσα από ένα διδακτικό ή ηθοπλαστικό περιεχόμενο. Αφορμή για τη συγγραφή χρονογραφήματος μπορεί να δώσει οτιδήποτε: μια εντύπωση, ανάμνηση, ιστορία, κριτική, ασήμαντο καθημερινό γεγονός, κλπ. Η βασική  διαφορά του κειμένου μας με το χρονογράφημα γενικά είναι πως το "Άνθρωποι και Δελφίνια" δεν έχει δημοσιευτεί σε κάποια εφημερίδα ή περιοδικό, αλλά στο βιβλίο Κυριακάτικες Ιστορίες του Α. Σουρούνη. Ωστόσο, έχει ως θέμα ένα δυσάρεστο επίκαιρο γεγονός- δυο νεκρά δελφίνια σε παραλία της Χαλκιδικής- και στόχος του είναι από τη μια να   ευαισθητοποιήσει και να αφυπνίσει τους αναγνώστες γύρω από την κακομεταχείριση των δελφινιών και από την άλλη να επικρίνει  την αλαζονική στάση των σύγχρονων ανθρώπων απέναντι στα όμορφα και έξυπνα αυτά θηλαστικά. Το προσωπικό ύφος, η απλή κατανοητή γλώσσα και τα ειρωνικά σχόλια του Σουρούνη για τους Γερμανούς επιστήμονες, θυμίζουν  στο αφήγημα το χαρακτήρα του χρονογραφήματος. Το ηθικό δίδαγμα που θέλει να περάσει ο συγγραφέας σε μας τους αναγνώστες είναι πως πρέπει όλοι να αποκτήσουμε οικολογική συνείδηση και να σεβόμαστε τα ζώα και τη φύση, αντί να τα εκμεταλλευόμαστε για τα δικά μας συμφέροντα.

  “ΑΚΤΙΒΙΣΤΕΣ”

Αγγελική Τρυφωνίδου
Αλέξανδρος  Σαγκιρίδης
Σάββας Χατζηκωνσταντινίδης
Ραφαήλ Τσαλισκάνης 
Μαρίνος Ποτουρίδης

Δελφίνια σε συνθήκες ελευθερίας 
και σε συνθήκες αιχμαλωσίας
Τα δελφίνια είναι κοινωνικά ζώα, ζούνε σε κοπάδια και κολυμπούν καθημερινά έως και 40χ.μ. Τα δελφίνια χρειάζονται, δηλαδή, πολύ χώρο, καθαρά νερά και ένα περιβάλλον που να ευνοεί τις συνθήκες αυτές, έτσι ώστε να είναι χαρούμενα κολυμπώντας ελεύθερα .Όλα αυτά τα προσφέρει το φυσικό τους περιβάλλον, δηλαδή ο ωκεανός. Όμως σήμερα, πάρα πολλά δελφίνια δεν είναι ελεύθερα στους ωκεανούς αλλά φυλακισμένα. Σχεδόν 1.000 δελφίνια κάθε μέρα σε όλο τον κόσμο χάνουν τη ζωή τους επειδή μπλέκονται σε αλιευτικά εργαλεία, ενώ όσα δελφίνια δεν επιλέγονται για τα Δελφινάρια σφάζονται για το κρέας τους. Επίσης, η εντατική αλιεία που δεν σέβεται την ευαισθησία του θαλάσσιου περιβάλλοντος είναι άλλος ένας από τους παράγοντες που σήμερα τα δελφίνια είναι ένα είδος προς εξαφάνιση.

  «ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ»

Χιλιαρίδου  Μαρίνα
Τσικούρας Νίκος
Φωτακίδης Μάριος
Παναγόπουλος Αντώνης
Σεβδυνίδης Δήμος

Η στάση των Αρχαίων προς τα δελφίνια
σε αντίθεση  με την στάση των Νεοελλήνων.

Στην αρχαιότητα υπήρχε σεβασμός προς τα δελφίνια και η εκμετάλλευση τους φαντάζει ανύπαρκτη. Απεικονίζονται σε πολλές τοιχογραφίες ,ψηφιδωτά ,ναούς κ.α., καθώς πολύ σημαντική και αξιοπρόσεκτη είναι και η αναφορά τους σε αρχαίες ιστορίες και στην Μυθολογία, όπως στην ιστορία του Αρίωνα του Λυρωδού που το δελφίνι έσωσε την ζωή του. Αντίθετα, οι Νεοέλληνες σήμερα έχουν ανατρέψει τελείως τα δεδομένα και χρησιμοποιούν τα δελφίνια  ως οικονομικό πόρο, καθώς εκμεταλλεύονται τις ικανότητες τους με εντυπωσιακές στα μάτια των ανθρώπων παραστάσεις στα Δελφινάρια. Όλοι μας είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε για να παρακολουθήσουμε αυτό το «μοναδικό» θέαμα, χωρίς να σκεφτόμαστε πως δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια απάτη. Επιπλέον, πολύ συχνά ακούμε για περιστατικά Ελλήνων ψαράδων που σκοτώνουν τα δελφίνια για να μην τους χαλούν τα δίχτυα , ενώ μαθαίνουμε, μελετώντας τις αρχαίες πηγές, πως σ΄εκείνα τα χρόνια οι ψαράδες τα είχαν για βοηθούς τους και τους αντάμειβαν με ανάλογο μερίδιο από την ψαριά.





Η χρήση των ΜΜΕ από τους εφήβους


Οι μαθητές του τμήματος Β3 του 1ου Γυμνασίου Αλεξ/πολης "Λεονταριδείου", στα πλαίσια της 6ης ενότητας της Νεοελληνικής γλώσσας, πραγματοποίησαν ενδοσχολικά μια μίνι έρευνα ( σε δείγμα 50 μαθητών), σχετικά με τη χρήση των ΜΜΕ από τους σύγχρονους εφήβους. Ιδού τα αποτελέσματα....που έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον!!!


Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

Συγκρίνουμε τα ΜΜΕ

Οι μαθητές του τμήματος Β3 του 1ου Γυμνασίου Αλεξ/πολης "Λεονταριδείου", στα πλαίσια της 6ης ενότητας  της Νεοελληνικής Γλώσσας Β΄Γυμνασίου, έκαναν μια ομαδική εργασία γύρω από τα γενικά χαρακτηριστικά των ΜΜΕ αλλά και τη χρήση τους από τους εφήβους. Να μερικές από τις πρώτες τους εργασίες που αφορούσαν στη σύγκριση μεταξύ των τεσσάρων ΜΜΕ.  Μπράβο σε όλους, παιδιά !!!


ΟΜΑΔΑ “ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ”
Κυριακίδης Μιχάλης
Μασκαλέρης Γρηγόρης
Κώτα Δέσποινα
Μιχαήλ Βάγια
Μπανταλίδης Αλέξανδρος

ΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

To ραδιόφωνο έχει πολλές διαφορές και λιγότερες ομοιότητες με το διαδίκτυο. Αρχικά το διαδίκτυο στηρίζεται στην εικόνα κάτι που δεν συμβαίνει με το ραδιόφωνο, το οποίο έχει ως κύριο μέσο επικοινωνίας τον ήχο. Ακόμη, το διαδίκτυο έχει πολύ υψηλή ταχύτητα ενημέρωσης, σε αντίθεση με το ραδιόφωνο όπου δεν μπορείς να βρεις την ενημέρωση όποια στιγμή τη θέλεις, πάρα μόνο σε τακτά χρονικά διαστήματα με σύντομες ειδήσεις. Τόσο στο ένα όσο και στο άλλο μέσο μπορούμε να είμαστε σχολιαστές, αλλά οι δυνατότητες του διαδικτύου σχετικά με αυτό το ρόλο του δέκτη είναι μεγαλύτερες. Στο ραδιόφωνο είμαστε κυρίως ακροατές και μάλιστα στο μεγαλύτερο ποσοστό ψυχαγωγούμαστε μέσω της μουσικής παρά ενημερωνόμαστε. Στη συνέχεια, το ραδιόφωνο έχει σχετική αντικειμενικότητα και έντονο το στοιχείο της υποκειμενικότητας του κάθε εκφωνητή, σε αντίθεση με το διαδίκτυο όπου υπάρχει ποικιλία γνωμών και ο αναγνώστης οφείλει να κρίνει και να επιλέξει τη σωστή πληροφορία. Τέλος, στο διαδίκτυο μπορείς να εργαστείς, να επικοινωνήσεις με τους φίλους σου, να αγοράσεις προϊόντα, πράγματα που στο ραδιόφωνο είναι αδύνατον. 

Ομάδα «Εφημερίδα»
Βαγγέλης Κοτζιάκαλφας
Βασίλης Μηναϊδης
Ελένη Μητιούδη
Τάσος Νεραντζής
Κυριάκος Κωνσταντινιδής

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

Η εφημερίδα παρουσιάζει αρκετές διαφορές σε σύγκριση με το διαδίκτυο. Η σημαντικότερη είναι η ταχύτητα  ενημέρωσης, γιατί  για μια εφημερίδα πρέπει να διαθέσεις χρόνο ώστε να την αγοράσεις ενώ το διαδίκτυο είναι εύκολο να το χρησιμοποιήσεις απ’ όπου και να’ σαι και με γοργό ρυθμό. Επίσης, σε μια εφημερίδα δεν υπάρχει η πολυφωνία και  η  αντικειμενικότητα  είναι αμφίβολη, μιας και παρατηρείται έντονη πολιτικοποίηση. Ενώ στο διαδίκτυο η πολυφωνία είναι υψηλή, αν και ο αναγνώστης πρέπει να είναι  καλός κριτής για να καταλάβει τι είναι σωστό και τι πρέπει να πιστέψει. Παράλληλα,  σε μια εφημερίδα ο δέκτης είναι μόνο  αναγνώστης, ενώ ο δέκτης  στο  διαδίκτυο είναι θεατής, ακροατής, αναγνώστης και του δίνεται επίσης η δυνατότητα να σχολιάσει όσα διαβάζει, καθώς και τις απόψεις των υπολοίπων. Η εφημερίδα έχει ως κυρίαρχη λειτουργία της  την ενημέρωση, κάτι που έχει ως λειτουργία και το διαδίκτυο, μόνο που το διαδίκτυο προσφέρει επίσης τη δυνατότητα  για ψυχαγωγία -όπως παιχνίδια κλπ- για επικοινωνία μέσω face book  ή Skype, για αγορά προϊόντων μέσω κάποιων ιστοσελίδων και για εκπαίδευση. Έτσι, το διαδίκτυο συνδυάζει λόγο, εικόνα, ήχο και κινούμενη εικόνα,  ενώ η εφημερίδα συνδυάζει μόνο λόγο και εικόνα. Από όλα τα παραπάνω καταλαβαίνουμε γιατί η εφημερίδα προσφέρει περιορισμένες δυνατότητες σε σχέση με το διαδίκτυο. Τέλος, ας μην ξεχνάμε πως μέσω του διαδικτύου μπορούμε πολύ εύκολα να διαβάσουμε οποιαδήποτε εφημερίδα σε ηλεκτρονική μορφή. Ωστόσο υπάρχει ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων σήμερα που αγοράζουν εφημερίδα και επιμένουν να είναι φανατικοί της λάτρεις .

Ομάδα "ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ"
Κοτζιάκαλφα Ελευθερία
Γιαντσούδη Δήμητρα
Κούρος Χρήστος
Μπαρμπούδης Γιώργος
Κυνηγόπουλος Αλεξανδρος

                                Η  ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
     Το διαδίκτυο και η τηλεόραση έχουν διαφορές αλλά και ομοιότητες μεταξύ τους . Πρώτα απ΄όλα  χρησιμοποιούν τα ίδια επικοινωνιακά μέσα ,δηλαδή τον λόγο ,τον ήχο και την εικόνα . Παρατηρούμε μια μικρή διαφορά ως προς την ταχύτητα ενημέρωσης . Η τηλεόραση παρέχει μια αρκετά υψηλή ταχύτητα ενημέρωσης , όμως όχι τόσο υψηλή όσο αυτή που παρέχει το διαδίκτυο . Επιπλέον, ο δέκτης της τηλεόρασης και του διαδικτύου έχει τη δυνατότητα να είναι ταυτόχρονα θεατής, αναγνώστης, ακροατής, όμως στο διαδίκτυο μπορεί να πάρει και τη θέση του σχολιαστή . Επιπρόσθετα , το διαδίκτυο , σε αντίθεση με την τηλεόραση , διαθέτει μέγιστη πολυφωνία και τεράστιο εύρος ενημέρωσης. Ωστόσο, την ευθύνη για την αναζήτηση της εγκυρότητας την έχει ο ίδιος ο δέκτης, μιας και πρέπει να μπορεί να διακρίνει μέσα στην πληθώρα των ιστοσελίδων όσες είναι εγκεκριμένες και αντικειμενικές. Η τηλεόραση , από την άλλη , συχνά προβάλλει  την είδηση στοχευμένα, ανάλογα με την πολιτική τοποθέτηση του τηλεοπτικού καναλιού και τα συμφέροντα του αν είναι κρατικό ή ιδιωτικό. Συνεπώς, υπάρχει  μια σχετική αντικειμενικότητα . Τέλος , η τηλεόραση και το διαδίκτυο λειτουργούν τόσο ως ενημερωτικά όσο και ως ψυχαγωγικά μέσα . Παρ΄όλα αυτά, στο διαδίκτυο έχει κανείς τη δυνατότητα να εργαστεί και  να επικοινωνήσει με άλλα άτομα καθώς επίσης και να αγοράσει διάφορα είδη προϊόντων .

ΟΜΑΔΑ "ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ"
Μπογιατζής Γιάννης
Λιανός Γιάννης
Μαλγαρινού Μαρία-Λουίζα
Κορωνίδου Ειρήνη
Καρατζίκης Λάζαρος
                                                           
           
                                      ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

          Το διαδίκτυο έχει περισσότερα πλεονεκτήματα σε σχέση με τα υπόλοιπα ΜΜΕ. Έχει μεγάλη ποικιλία επικοινωνιακών μέσων, η οποία μπορεί να αξιοποιηθεί στο έπακρον από τον δέκτη . Παρέχει ενημέρωση και ψυχαγωγία με μεγαλύτερη ευκολία καθώς είναι πιο γρήγορο, σύγχρονο και εύχρηστο από τα υπόλοιπα. Είναι το μοναδικό στο οποίο ο δέκτης μπορεί και να σχολιάζει άμεσα αυτό που παρακολουθεί, προβάλλοντας έτσι τις απόψεις του. Επιπλέον, το διαδίκτυο, εκτός από πολύ υψηλή ταχύτητα ενημέρωσης, διαθέτει τη μέγιστη πολυφωνία, μιας και ο δέκτης μπορεί να βρει πληθώρα απόψεων για ένα ζήτημα. Για αυτό ακριβώς το λόγο, όμως, η ευθύνη για την αναζήτηση της εγκυρότητας πέφτει στον ίδιο. Τέλος, το διαδίκτυο σήμερα εμπεριέχει τα υπόλοιπα ΜΜΕ και υπερέχει αυτών γιατί συνδυάζει μια ποικιλία λειτουργιών, όπως η ενημέρωση, η ψυχαγωγία, η εκπαίδευση, η εργασία, η επικοινωνία, το εμπόριο. Συνεπώς θα μπορούσε στο μέλλον ολοκληρωτικά να τα αντικαταστήσει. 



Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

Οι συγγραφείς, μάς.... εξομολογούνται!!!

           ΣΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ


Αγαπητά παιδιά,
Σας γράφω αυτό το γράμμα για να σας πω δυο-τρία πραγματάκια που έμαθα και που με έκαναν εκστατικά ευτυχισμένη. Σήμερα είμαι πολύ μεγάλη σε ηλικία: να φανταστείτε ότι ήμουν δέκα χρονών τον περασμένο αιώνα! Λοιπόν ακούστε:
Μερικοί άνθρωποι γίνονται ευτυχισμένοι κάνοντας εκδρομές και παίζοντας παιχνίδια, ενώ άλλοι χαίρονται με αγκαλίτσες και φιλάκια, με χορούς και με τραγούδια. Υπάρχουν αρκετοί που τους αρέσουν τα ωραία αντικείμενα. Όλα αυτά είναι σούπερ. Ωστόσο, αν πάρω παράδειγμα τον εαυτό μου, τίποτα δεν μου αρέσει περισσότερο από το να διαβάζω βιβλία. Όχι επειδή είμαι σπασίκλας και φύτουλας και όλ’ αυτά, αν και μπορείς να το πεις κι αυτό. Τα βιβλία είναι σαν ταξίδια και σαν παιχνίδια: διαβάζοντας πετάμε με μεγάλες φτερούγες σε τόπους μακρινούς, εξερευνάμε τις ζωές άλλων ανθρώπων, νιώθουμε αγαπούλες, συγκινήσεις· μέσα στις σελίδες βρίσκουμε εμπειρίες που μοιάζουν με τις δικές μας, ή, ακόμα καλύτερα, δεν μοιάζουν με τις δικές μας - είναι πιο καταπληκτικές! Θυμάμαι πως όταν διάβασα την ιστορία του Ροβινσώνα Κρούσου ένιωσα ανακούφιση: αν ναυαγούσα σε έρημο νησί, όχι μόνο θα επιζούσα αλλά θα περνούσα τέλεια. Τα βιβλία καθησύχασαν τους φόβους μου: κατάλαβα ότι η ζωή είναι μια περιπέτεια κι ότι ποτέ δεν θα βαδίσω μόνη – τα βιβλία θα με συνοδεύουν σαν ζωντανά πλάσματα, θα με παρηγορούν και θα χαϊδεύουν την ψυχή μου. Τώρα που σας γράφω, θυμάμαι ότι συχνά η ψυχή μου ήταν ταραγμένη: είχα ένα σωρό προβλήματα στο σχολείο και στο σπίτι· ένιωθα αγωνία και, μια νύχτα, νομίζω πως είδα φάντασμα.
Όμως, θυμάμαι επίσης πως, όταν ήμουν παιδί σαν εσάς, η καλύτερη ώρα της μέρας ήταν όταν διάβαζα τα βιβλία που τότε ονομάζαμε «εξωσχολικά». Τα εξωσχολικά ήταν πιο αστεία και πιο συγκινητικά από τα σχολικά, πράγμα φυσικό εφόσον το βιβλίο της γραμματικής δεν είναι αστείο και συγκινητικό. Ωστόσο, αν είμαστε τυχεροί κι έχουμε συμπαθητικούς και γλυκούληδες δασκάλους, η γραμματική, η αριθμητική, η ιστορία, η φυσική είναι κι αυτές σχεδόν αριστούργημα.
Επιστρέφω όμως στα μυθιστορήματα, στα διηγήματα, στους μύθους. Η χαρά της ανάγνωσης ήταν, κάπου κάπου, στενοχώρια. Τι παράξενο ε; Μερικές φορές, οι ιστορίες ήταν λυπητερές, στα παραμύθια οι ήρωες περνούσαν τα πάνδεινα: ένα κοριτσάκι που πουλούσε σπίρτα πάγωσε μέσα στο χιόνι, ένα αγοράκι χάθηκε στο άγριο δάσος... Παρότι έκλαιγα γοερά, ήμουν ευχαριστημένη: ένιωθα «κάτι». Θέλω να πω, δεν μπορούμε να χαμογελάμε διαρκώς: οι άνθρωποι γίνονται σοφότεροι νιώθοντας, κάπου κάπου, λύπη, οίκτο, αγανάκτηση. Κυρίως όμως, γίνονται εκστατικά ευτυχισμένοι: δοκιμάστε να ζήσετε τη ζωή του αναγνώστη και θα με θυμηθείτε.
                                                                                           ΣΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ

 «Περνώ μπροστά από τα ράφια της βιβλιοθήκης. Τα βιβλία μού έχουν γυρισμένη την πλάτη. Όχι για να με απωθήσουν, όπως οι άνθρωποι, αλλά για να μου συστηθούν και να με προσκαλέσουν. Ατέλειωτα μέτρα βιβλίων που δεν θα μπορέσω να διαβάσω ποτέ. Και το ξέρω: αυτό που μου προσφέρεται εδώ είναι η ζωή, ζωή που προστίθεται στη δική μου και περιμένει να την εκμεταλλευτώ. Αλλά οι μέρες περνούν τόσο γρήγορα ώστε η δυνατότητα αυτή δεν αξιοποιείται. Ένα από αυτά τα βιβλία θα ήταν αρκετό για να μου αλλάξει τελείως τη ζωή. Ποιός είμαι τώρα; Ποιος θα ήμουν αν διάβαζα;
Ένα βιβλίο είναι ένας μαγικός κόσμος γεμάτος μικρά σύμβολα που μπορούν να δώσουν ζωή στους νεκρούς και να χαρίσουν αιώνια ζωή στους ζωντανούς. Είναι ασύλληπτο, φανταστικό και «μαγικό» ότι είκοσι τέσσερα γράμματα του αλφαβήτου μπορούν να συνδυαστούν με τόσους τρόπους ώστε να γεμίσουν τεράστια ράφια με βιβλία και να μας οδηγήσουν σ’ έναν κόσμο δίχως όρια, έναν κόσμο που θα διευρύνεται διαρκώς όσο υπάρχουν άνθρωποι σ’ αυτή τη γη.
Κοίταξα ψηλά στους τοίχους και για μια στιγμή ένιωσα τα βιβλία να με καρφώνουν με το βλέμμα τους. Λες κι είχαν ζωή, λες και φώναζαν:
«Έλα κοντά μας, μη φοβάσαι, έλα!»
Ξαφνικά ένιωσα μεγάλη πείνα. Όχι για φαγητό, αλλά για λέξεις που κρύβονταν σ’ αυτά τα ράφια. Αλλά το ήξερα: όσο και να διάβαζα στη ζωή μου, ποτέ δε θα μπορούσα να διαβάσω έστω κι ένα δισεκατομμυριοστό απ’ όλες τις προτάσεις που έχουν γραφτεί. Γιατί στον κόσμο υπάρχουν τόσο πολλές προτάσεις όσα αστέρια στον ουρανό. Και πολλαπλασιάζονται ολοένα, διευρύνονται διαρκώς, όπως ο δίχως όρια χώρος.
Αλλά ταυτόχρονα ήξερα ότι, όταν ανοίγω ένα βιβλίο, βλέπω μια ακρούλα του ουρανού, κι όταν διαβάζω μια νέα πρόταση, γνωρίζω κάτι περισσότερο από πριν. Κι όλα όσα διαβάζω κάνουν τον κόσμο μεγαλύτερο, αλλά διευρύνουν και τους δικούς μου ορίζοντες. Για μια στιγμή είχα κοιτάξει στο φανταστικό και μαγικό κόσμο των βιβλίων.» 

Βιβλιο...προτάσεις!!!

  • Νεανική Λογοτεχνία για τους μαθητές της Α’ και Β’ και Γ΄Γυμνασίου

  •  «Το ποτάμι ζήλεψε», Μάστορη Βούλα, εκδόσεις Πατάκη, 2003
  •  «Στη διαπασών», Παπαθεοδώρου Βασίλη, εκδόσεις Καστανιώτη, 2010
  • «Ο δρόμος για τον παράδεισο είναι μακρύς»,Κλιάφα Μαρούλα,  εκδόσεις Κέδρος, 2003
  •  «Η χαμένη σφραγίδα του αυτοκράτορα Ιουστινιανού», Παπαθεοδώρου Θοδωρή, εκδόσεις Ψυχογιός
  • Η μωβ ομπρέλα, Άλκη Ζέη, Κέδρος
  • Η Κων/να και οι αράχνες της,  Άλκη Ζέη, Κέδρος
  • Ο ψεύτης παππούς, Άλκη Ζέη, Κέδρος
  • Ιστορία ενός αιχμαλώτου, Στρατής Δούκας, Κέδρος
  • Ο μικρός πρίγκηπας, Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ, Πατάκης
  • Ο αφέντης Μπατίστα και τ’ άλλα, Κώστα Μόντη, Ερμής
  • Παρέσσα, Σακκά-Νικολακοπούλου Ναννίνα, Λιβάνης
  • Ρεμιέ, Σακκά-Νικολακοπούλου Ναννίνα, Λιβάνης
  • Εννέα μέρες κοπάνα, Γιω Αραχ, Λιβάνης
  • Αίνιγμα στο βυθό, Κατσαρή Χαρά, Διάπλαση
  • Τα πορτρέτα Φαγιούμ και η μυστηριώδης μις Τζούλια, Γιαλουράκη Σοφία, Ερευνητές
  • Οι πιο αγαπημένες ιστορίες για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, Μίνωας
  • Μιχαήλ Στρογκώφ, Ιούλιος Βερν, Λιβάνης
  • 20.000 λεύγες κάτω από τη  θάλασσα, Ιούλιος Βερν, Λιβάνης
  • Τζέην Εϋρ, Σαρλότ Μπροντέ, Λιβάνης
  • Μήνυμα στο κινητό, Ιωάννα Κυρίτση- Τζιώτη, Παπαδόπουλος
  • Ο κλέφτης του Θησαυρού του Αλή Πασά, Κέδρος
  • Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, Κέδρος
  • Η Δοξανιώ, Μαρία Λαμπαδαρίδου – Πόθου, Κέδρος
  • Νικηφόρος Φωκάς, Μαρία Λαμπαδαρίδου – Πόθου, Κέδρος
  • Μέσα στις φλόγες, Διδώ Σωτηρίου
  • Το σύνθημα, Ελένη Πριόβολου, Ελληνικά Γράμματα
  • Στον καιρό του Βουλγαροκτόνου, Πηνελόπη Δέλτα
  • Τα μυστικά του Βάλτου, Πηνελόπη Δέλτα
  • Όταν ο ήλιος, Ζωρζ Σαρρή, Πατάκης
  • Το ψέμα, Ζωρζ Σαρρή, Πατάκης
  • Αλεξιάδα, Άθως
  • Ακίνητη σαν πέτρα, Τζιμ Φορεστ, Εν πλω
  • Κάποτε στη Μακεδονία, Βιγγοπούλου Μυρσίνη, Άθως
  • «Κάπου ν’ ανήκεις», Μανδηλαρά Φίλιππου, εκδόσεις Πατάκη, 2010
  •  «Η νύφη φορούσε μαύρα, Θεοδωρίδου Σόφη,εκδόσεις Ψυχογιός, 2011
  • Με ενάντιους ανέμους, Γκέρτσου-Σαρρη Άννα, Κεδρος
  • Ούτε το όνομά μου, Θια Χάλο, Γκοβοστης
  • Το ταξίδι που σκοτώνει, Μάνος Κοντολέων, (Καστανιώτης)
  •  Το γεφύρι της Ανατολής, Ηρώ Παπαμόσχου
  •  Το χαμόγελο της Εκάτης,  Λίτσα Ψαραύτη
  •  Η σπηλιά της γοργόνας , Λίτσα Ψαραύτη
  •  Το άδειο μπουκάλι , Ειρήνη Μάρρα

Τρίτη 10 Μαρτίου 2015

Προβολή ταινίας "Η Κλέφτρα των βιβλίων"

Αφού ολοκληρώσαμε το συγκλονιστικό ταξίδι μας συντροφιά με την "Κλέφτρα των βιβλίων"...ήρθε η ώρα να την απολαύσουμε και σε κινηματογραφική προβολή.... Σας περιμένουμε όλους...

Δημιουργία Βίντεο με αφορμή το βιβλίο "Η Κλέφτρα των βιβλίων"

Μια όμορφη απόπειρα να ντύσουν με ήχους και εικόνες  ένα απόσπασμα του βιβλίου, πραγματοποίησαν τα κορίτσια της ομάδας μας... Συγχαρητήρια παιδιά !